~İçerikte ki makale, şiir, söz ve hikayeler hiç bir şahısa hitaben yazılmamış olmak ile birlikte, tamamen ilham ürünüdür.~

 

17 Temmuz 2012 Salı

Senden Rica Etsem





Geceden senin ile kapatmışım sanki gözlerimi,
Her sabah uyandığımda yanımda olmayışını tuhaf karşılıyorum.
Habersizim bu duygudan, ve ilk bu, bünyemde ki denge.

Tüm bunlar ne demek oluyor, bilemiyorum..

Bir gülümsemeye kanan bu kalbime ''dur'' diyorum, 
Dinletemiyorum..

Sen beklenmişsin sanki,
Senin yüzünden zar zor çekmişim o acıları ve bu günleri.
Sırf sen gelebilesin diye hayatıma, yaşamışım yanlışları
Ve onlarda yine senin ile geçmiş sanki..

Gözyaşlarımdan akan güzel günlerim,
Ellerinden çıkmış gibi.

Senin notalarından akmış hayallerimin nefesi..

Muamma olan, bilir misin beni,

Bilir misin, nasıl atar kalbim adının telaffuzunda,

Hisseder misin?

Kırılmak üzere olan yaşlı bir piyanonun tuşlarına dokunurcasına,
Dokunsan duygularıma..

Sen, rica etsem,

Bana her gün daha çok gelir misin?


14 Temmuz 2012 Cumartesi

Yırtılan sıfatlar


Gözlerinde sakladığın o şeyler;
Bana ait olmalıydı.
Ve benim kalmalıydı benim ile oluşan şeyler en kısa kelimesine kadar.

O başkasına yakışmadı bana giydirdiğin aşk sıfatları;
Sen, üstelik yokluğumdan faydalanarak,
Nasıl açarsın başkasına benim dolabımı?

Gözlerinde mi görürsün beni onun, dudaklarında mı hissedersin?
O bağlar, kimsenin görmediği, onlara rağmen,
Nasıl beni çırılçıplak bırakıp, başka hayallere gidersin.

Yetiştirdiğim ağaçlar;
Sahte yapraklar ile süslemişsin.
Kırmızıya boyanmış gökyüzü, ve Öykü'nün Güneş'ini hiçliğin elleri okşar.

Geriye ise hatırlanmaya değer;
Sözler uçtu, sayfalarca küf kokan aşk kaldı
Yırtılmıştı esen aldatışlarında sayfaları ..







11 Temmuz 2012 Çarşamba

Bu yol ise; yürüyen benim.








Delinin tekiyim ya ben; sen öyle demiştin hani. 
Pek de bir şey değişmedi, 
ben hala öyleyim. 

Affedemeyeceğini  bir şeyi bile bile bekler mi insan?
Kime haksızlık olur peki böylesi?

Kırdığım saatler, yırttığım takvimler.
Hiç biri geri getiremedi,
o özlediğim günleri.

Şimdi ise gereksiz olası dönüşün;
Bu ruh'ta nefes yok artık sana.

Sadece daha fazla özlüyor, daha çok düşlüyorum seni.
Yine buradayım hala. 

Kapının önüne diz çöküp geri dönmen için dua etmiyorum
ama ;
 Hayallerin sana nazır hala benim ile.

Ve sorardın ya, 
''Hiç vazgeçmeyecek misin?'', diye. 
Hayır, vazgeçmedim. 

Seni özlemekten, seni
düşlemekten hiç vazgeçmedim.

Hala vazgeçmedim.



..