Pencere Önü Çiçeği*

'Benim güzel pencere önü çiçeğim, renklerinle hayatımı şenlendirirsin,

Fikrimce sözümle vaktinde açar, vaktinde uyursun.

Bana olan aşk'ına Dünya' alem şahit olsun.

Lâkin ben seni hep içimden seveyim,

Güzelim özgür kanatlarınla ben uçup gezeyim.

Ve derdim de derdini, derdim de sevincini unutayım.

Benim pencere önü çiçeğim, her dara düştüğümde beni sen mi kurtarırsın?

Zifirilerde yalandan sönmemiş mum bulamam, ışığınla mı aydınlatırsın?

Lâkin sana derman olamıyor, yüzüne gülücük katamıyorum.

Neyse, sen yine kendi gücün ile ayağa kalkarsın, biliyorum

Benim çiçeğim hazırlanmış beni mi terkeder.

Birşey vermedim belki ama toprak sana hayat bahşeder.

Köklerini çeker isen benden, solarsın.

Çiçek, gitme fazla ileri dökme yapraklarını.

Böyle temiz kurtulabilir misin yaralarken topraklarımı?''

Köklerinde kendine ait olmayan çamurla, uzaklaştı çiçek,

Ve.. Sol.. Du..

Toprak taşıyamadı ona sahip olmanın ünvanını..

İkisine de yazık ol.. Du..

RuhSuz*

  İnce ince sızlıyor içim.

Benden esirgediğin cümlelerin kimlerin yüzünü güldürüyor şimdi?

Yalanlarmı fısıldıyordun yoksa onlarmıydı aslında gerçek sahibi?

İçim ince ince sızlıyor ruhsuz sevgili.

Yağmur yüzüme yüzüme yağıyor artık,

Ve durduramıyorum zar zor geçen günleri.

..

[Öykü Ekin YıLdırım]

Virgül'lü bekleyişlerim.

Ben yenildim hayallerime hep..

Çünkü gerçekleşmedi onlar, hayal kaldılar.

Sıcaktı kış günlerim. 

Ona nazır sanki,

Soğuk geçmekte olan yaz'ım.

Ben ne kıyametler atlattım,

Ansızın yazlarda kopan.

Ve başlangıçlar sığdırdım 

İlk ve son ''bahar''lara..

Günlerim gece olmuştu o zamanlar

Gecelerim sen.

Zamanım saate kalmıştı ama

Sana vermiştim ömrümden.

Kayıp bir imlasın şimdi

Özlem mi yerini dolduran yüklem mi

Çalıntı bir şiir sanki

Şairi uğruma ölen mi?

Uykusu gibi oldu kelebeklerin

Ömrü bitti düşü kaldı

Ve fısıldayışı kulağıma güzel sözlerin

Hepsi geçmekte olan bir rüyaydı..

Kapladığım defterler yazılmayı bekler ellerinden

Bu hayaller, virgülleri konmuş, seni bekler..*

Öykü Ekin YıLdırım ..

Hayal'im ..

Biliyor musun?

Yüreğimi gösterebilmek isterdim ona;

Görmeden anlaşılacak bir duygu değildi çünkü ona beslediği.

Kör karanlıklarda yalın ayak dolaşır iken

Toprak oluyor bana varlığı, ışık oluyor sözleri..

Umut oluyor, sevinç oluyor

Şaşkın şaşkın bakan gözleri..

Dokunmadığım bir teni özlüyorum,

Henüz uyunmamış olan yataklar gibi.

O bu kadarını düşleyemez, duyamaz biliyorum

Ben hep uzaktan uzağa, en içten sözlerim ile ona sesleniyorum.

Esen en ufak meltem kulağımda çınlatıyor sesini

Rüzgarlarda ise; sanki nefesini alıyorum..

Rüyalarım; yüreğinin masumluğundan çıkan ''ben'li'' eserleri

Ve piyanoya anlam yükleyerek dokunan o elleri görüyorum.

Bir onda birikiyor tüm geçmişten kalma anılarım,

Onda toplanıyor, sanki sahibi imiş gibi, tüm acılarım.

Tarif eder iken yolumu, yol oluyor,

Benim hatalarım, sanki onaymış gibi

Hep daha iyisi uğruna hesap soruyor..

O artık bir düş değil, bir gecenin güneşi,

Işığı ilham olur hep bana, parlamalıyım

Gözlerim başkasına kör, iyi gün kötü gün misali

O benim hem hastalığım, hem sağlığım..

Ve kimse alınmasın;

Ama ben o Piyaniste aşığım ..