Enkaz

Kıyametin kopmasına az kalmıştı içimde ama sakin görünmeye çalışıyordum dışarıdan kendimce. 
Öptüğün dudaklarımda ukalalık besledim, öyle ki hep o sert gülümseme sergileniyor yüzümde.

'Sözde masumluğun' ile kirletir iken ömrümü, çarptığın her kapı bir diğerini yıkar iken farkedemediğin, 
gidişinden belli;

Kanın yerde kaldı aklımın şehrinde, sen gider iken. 
Kalbimin kırıklarına basıp geçer iken. Ayakların kanadı ve kanın yerde kaldı.

Sonuç olarak sen, her ardına bakışında altında kaldın yer ile bir ettiğin düşlerimin enkazında.

Öykü Ekin Yıldırım